Ik – Frenk
Ik
Ik ben van plan om onregelmatig regelmatig mijn avonturen in fotografieland op te tekenen.
Maar voor ik daarmee begin is het wellicht handig een introductie te geven in wat ik doe, waarom en hoe.
Het wat is gemakkelijk; ik ben een professioneel fotograaf en samen met mijn partner run ik DNF-Style. Als DNF-Style fotograferen we hoofdzakelijk particulieren op elke wijze waarvoor zij kiezen. Let wel; in deze blog spreek ik voor mezelf. Ieder heeft zijn/haar eigen werkwijze en dit is de mijne.
Voor het waarom lijkt het antwoord voor de hand liggend. Mijn partner en ik wonen en eten daarvan. Echter maakt het hoe dat er, voor mij, toch nog een extra reden is.
Namelijk omdat ik mensen om me heen nodig heb. Mensen die ik nog mooier probeer te maken dan ze zijn. Daarvoor gebruik ik geen fotografie, de fotografie is slechts het middel om dit vast te leggen. Ik kan niemand mooier maken als hij of zij zich niet mooi genoeg voelt. En daar komt mijn extraatje om de hoek kijken. Iets wat veel mensen die het hebben vervelend vinden maar wat ik heb omarmd: HSP.
Mijn HSP (Hyper Sensitive Person)
Mijn HSP zorgt ervoor dat ik heel snel aanvoel hoe iemand zich voelt. Dat kan over zichzelf of over de situatie zijn waarin ik iemand ontmoet.
HSP kan heel vervelend zijn. Stel je voor, je zit met een groep mensen en plotseling krijg jij een boos, verdrietig of een ander gevoel dat je niet kan thuisbrengen. Aangezien er niets is gebeurd dat jou dat gevoel kan geven. Dat is wat iemand met, mijn vorm HSP kan gebeuren.
Doordat iemand met HSP veel opener staat voor alles wat er om hem/haar heen gebeurt pikken ze, meestal onbewust, gevoelens van anderen op. Gebeurt je dat onbewust dan kan je je voorstellen hoe verwarrend dat kan zijn. (Logischerwijze is een dergelijk HSPer dan ook een emphaat).
Weet een HSP-er echter waardoor hij/zij dit oppikt dan kan je het leren controleren en gebruiken en zelfs vaker benoemen van wie het afkomstig is. Je kan je voorstellen dat dat het leven voor een HSP-er een stuk rustiger maakt. Ik ben me er bewust van geworden dankzij de fotografie. Die bewustwording heeft tot gevolg gehad dat ik het ben gaan herkennen. Dat herkennen heeft tot gevolg gehad dat ik het bewust ben kunnen gaan gebruiken.
Voor mij is het dus allesbehalve vervelend, het is een zegen waar ik dankbaar gebruik van maak.
Hoe gaat dat in zijn werk?
Dat wil ik proberen uit te leggen door bijzondere situaties waar ik tegenaan loop te gaan optekenen. Natuurlijk met vooral fictieve namen.
Waar ik hoofdzakelijk tegenaan loop zijn mensen die een verlaagd zelfbeeld hebben en niet meer weten of “in staat zijn” dit beeld bij te stellen. Mensen die zichzelf de schuld geven van dit beeld en zelfs de complimenten om hun heen gebruiken om dat beeld eerder te ontkennen dan het compliment te geloven. “Het is mijn vriendin, die zegt dat enkel om me een beter gevoel te geven”. Dat is namelijk veel gemakkelijker dan je gedachtegang, welke al jarenlang een onderdeel van jou is, hierop aan te passen. Gelukkig hoef ik niet iemands leven te veranderen. Ik heb enkel die persoon in de juiste staat nodig tijdens de fotoshoot. Maar toch probeer ik tegelijkertijd, die persoon het gereedschap mee te geven waarmee hij of zij een begin kan maken van een ommekeer. Een ommekeer naar een veel eerlijker en gezonder zelfbeeld.
Wat die persoon met die gereedschappen doet, heb ik niet in de hand en daarin is hij/zij natuurlijk ook volledig vrij. Echter al lukt het maar om 1 enkel persoon op die manier op weg te helpen naar dat eerlijker en beter zelfbeeld, dan is mijn al missie geslaagd. En gelukkig zien we bij DNF-Style regelmatig mensen terugkomen voor een 2de of 3de fotoshoot en zie ik de verandering al plaats vinden. Daardoor weet ik dat die ene er meerderen zijn en dat maakt mij gelukkig.
Het werkt namelijk 2 kanten op.
Om dat te begrijpen is er echter eerst nog iets dat belangrijk is om te weten.
Praktisch elke mens omarmt negativiteit sneller dan positiviteit. Een belediging of afbouwende kritiek raakt ons veel harder dan een compliment. Waar een compliment vaak wordt gebagitaliseerd, het de ontvanger slechts voor een fractie een goed gevoel geeft, wordt afbouwende kritiek vaak geloofd, waardoor het een slecht gevoel versterkt.
Nog sterker, vaak wordt negativiteit beantwoord met negativiteit en dat heeft geen zin omdat je dan die negativiteit de kans geeft om jouw gevoel omlaag te halen. Dat dat daadwerkelijk zo werkt, kwam ik, een jaar of zo geleden zelf achter. Ik dacht altijd dat ik geen negativiteit omarmde of opsloot in mezelf maar het altijd wist te relativeren en af te zetten tegen wie ik werkelijk dacht te zijn. (lees: ben) Tot ik ermee geconfronteerd werd.
“We vonden het vervelend dat achter ons de deur werd afgesloten”
Wij hebben een langere periode klanten een kort vragenlijstje gestuurd waarin we vroegen naar de eerste indruk, de ervaring, de ruimte die ze kregen, de begeleiding die ze kregen en wat ze daarvan vonden. 95% positiviteit in de antwoorden.
Tot ik een groepje van 3 vriendinnen had gehad waarvan er een me plotseling verdrietig maakte toen ik enkele beauty portretten van haar maakte. Ik vroeg of ik eerlijk tegen haar mocht zijn zelfs als het haar kon raken. (iets wat ik altijd doe voor ik iemand hierop aanspreek). Dat mocht en ik vroeg wie, in haar leven ervoor zorgde dat zij zich minder voelde dan wat ik zag. Dat raakte haar zo erg dat ze huilend wegliep. Haar vriendinnen keken mij woedend aan en ik legde hun uit dat ik haar wellicht een andere kant van zichzelf kon laten zien. Iets waarmee ze vooruit zou kunnen naar een beter beeld van zichzelf. Het meisje die ik aansprak gaf later aan dat ze me het niet kwalijk nam maar eigenlijk niet klaar was om haar gevoel een naam te geven, en daarmee leek de kous af.
Totdat we de vragenlijst terug ontvingen waarin stond op de vraag hoe de eerste indruk was: “We vonden het vervelend dat achter ons de deur werd afgesloten”. Goed, dat kon ik nog wel beantwoorden met dat de sleutel op de deur zit en het enkel is zodat niemand midden in een fotoshoot de studio inloopt of er met spullen uit de ontvangstruimte vandoor gaat. Echter op de vraag wat ze van de fotoshoot zelf vonden kregen we als antwoord: “Niet iedereen vind het prettig zo vernederd te worden”.
Het is alweer een dik jaar geleden (geloof ik) maar ik ken het nog woord voor woord. Die ene zin greep me zo hard bij mijn keel dat het me 2 nachten heeft wakker gehouden. Ook zorgde dit ervoor dat ik 3 weken lang mijn opmerkingen inslikte waarmee ik normaliter zou proberen om iemands beeld reëler te maken.
Na 3 weken dacht ik:
“What the fuck ben je aan het doen Kaufmann. Al maandenlang weet je mensen te bereiken en wellicht te helpen. Je merkt dat het werkt en dan komt er 1 enkele negatieve reactie en dan geef je dat zoveel waarde dat je het de manier waarop je verder leeft laat beïnvloeden”. Stom hè, als je dat zo leest.
Maar dit doet dus iedereen. En ik, die dacht hiervan los te staan, deed het ook omdat het zo diep ingreep op wat ik niet wilde dat zou gebeuren als ik iemand hierop aansprak, dat ik het (gelukkig maar heel eventjes) mijn manier van omgang met de klanten erna, liet bepalen. Daar schrok ik van maar maakte me wel onmiddellijk duidelijk hoe moeilijk het is om je beeld te versterken als je omgeving het omlaag haalt. Dik respect dan ook voor degenen die ik terug zie waarvan duidelijk is dat ze hun beeld positief aan het bijstellen zijn.
Zoals ik al aangaf, het werkt 2 kanten op.
HSP als voordeel
Wanneer in de omgeving van een HSP-er iemand ongelukkig is dan voelen veel HSP-ers dat. Is iemand echter heel gelukkig dan voelen ze dat ook. Ik wil me liever gelukkig voelen dan verdrietig of boos. Die laatste kunnen je namelijk goed ziek maken. Dus hoe meer mensen ik kan raken en in staat kan stellen hun zelfbeeld bij te stellen hoe gelukkiger ik daar zelf van wordt.
Ben je deze lap tekst doorgekomen en wil je weten hoe het er in de praktijk aan toegaat? Kijk dan maar uit naar de eerstvolgende waarin ik ga proberen hier wat meer inzicht in te geven. Mijn doel? Wellicht straks iemand in de studio krijgen die zegt: “Ik ben er helemaal klaar voor en ik snap hoe ik foto’s van mezelf kan krijgen waarop ik mezelf mooier vind dan dat normaliter het geval is”.
Heerlijk toch?
Lees ook: Mindless Emotions
Eigenschappen van mensen zijn allesbepalend in de manier zoals men zich in hun leven voortbeweegt. Voor de een is dat opzichtig, voor de ander is dat timide. Daar een juiste mix in vinden is niet voor iedereen weggelegd. Uitzonderingen hierop vormen de regel en in onze optiek ben jij zo’n uitzondering. De entourage maak je ondergeschikt aan de persoonlijke benadering welke jouw visitekaartje vormt. Hoog sensitief wil ook zeggen dat je verder kijkt dan gedachten en gevoelens, je wordt snel een met de persoon die tegenover je zit. De rust, de eenvoud, het aardse zijn elementen die je niet alleen naar voren brengt, maar ook altijd bij je draagt. Dat het gros moeite heeft zich daarmee te identificeren mag duidelijk zijn, maar net als wij lappen wij het ook aan onze laars. Jouw motto is simpel, eerlijk en oprecht: “What You See Is What You Get”. Een enerverende ervaring en een verrijking van ons leven om een mooi mens zoals jij ontmoet te hebben.
wow, een beetje flabbergasted over je verwoording, die wel spot on is. Dankjewel.